Sympatyczność twarzy – wstęp do oceny uwarunkowań

Abstract

Celem niniejszego badania była wstępna eksploracja uwarunkowań sympatyczności twarzy. Jako że sympatyczność nie była wcześniej przedmiotem zainteresowania polskich badaczy, poszukiwano potwierdzenia, że jest ona zmienną odrębną od atrakcyjności fizycznej, a także możliwą do instynktownej oceny wyłącznie na podstawie krótkotrwałej ekspozycji twarzy. Sprawdzano też, czy ekspresja emocjonalna ma wpływ na to, jak oceniana jest sympatyczność oraz próbowano rozstrzygnąć, czy jest to cecha obiektywna, czy też istnieją różnice między ludźmi w jej postrzeganiu. Badaniem objęto 82 osoby (41 mężczyzn i 41 kobiet) w wieku od 18 do 30 lat. Wyniki świadczą o tym, że sympatyczność twarzy należy rozpatrywać jako zmienną odrębną od atrakcyjności fizycznej i podlegającą subiektywnej ocenie. Wykazano, że pozytywna ekspresja emocjonalna może sprzyjać wysokim ocenom sympatyczności. Wiele poruszonych kwestii dotyczących sympatyczności twarzy wciąż wymaga rozstrzygnięcia ze względu na ograniczenia niniejszych badań, jednak można mieć nadzieję, że dadzą one asumpt do przyszłych rozważań.

The goal of the current study was to make an introduction to exploring the determinants of face likability. It was also essential for the study to make a distinction between likeability and physical attractiveness since likeability hasn’t been researched into in Polish studies so far. The influence of emotional expressions on the judgements of face likeability was also examined and the subjectivity of the judgements was explored. 82 subjects (41 men and 41 women) aged 18 to 30 participated in the study. The results indicated that likeability cannot be equated with physical attractiveness and that the judgements about it are made subjectively. It was also demonstrated that faces with positive emotional expressions may seem more likeable. There are still a lot of questions concerning face likeability that need to be answered; this study will hopefully encourage the further debate.