Commuting in the Warsaw Suburban Area from a Spatial of Perspective – An Example Empirical Research

Abstract

Commuting plays a significant role in forming metropolitan areas. It is one of the basic criteria for delineation of functional areas, including metropolitan regions. The objectives of this study included determining the Warsaw labour market and examining the influence of some spatial patterns on the intensity of commuting to Warsaw in the investigated communes. The research was conducted in a form of questionnaire interviews in 800 households from 30 communes of the Warsaw suburban zone, involving 2 215 adult participants. The analysis was based on a binary matrix B and weight matrix W standardised according to rows. A criterion of a common border was assumed as a neighbouring criterion. The weight matrix was built in the first step, and then the global Moran’s statistic was calculated for each workplace localisation. Then local Moran’s statistics were calculated. The global Moran’s statistic was significant only for respondents commuting to another village. There were clusters of communes with a similar proportion of respondents commuting to another village, usually inhabitants of smaller villages commuting to the communal centre for work in public services or retail. As far as local Moran’s statistics are concerned, they allowed the pointing out of some examples of communes surrounded by similar or different commuting patterns. A spatial structure of commuting does not facilitate analysis. As a result, the relationships form radial patterns with Warsaw as the centre, rather than clusters.

Dojazdy do pracy odgrywają dużą rolę w kształtowaniu obszarów metropolitalnych. Są jednym z podstawowych kryteriów delimitacji obszarów funkcjonalnych, w tym regionów metropolitalnych. W związku z tym, badaniem objęto mieszkańców gmin wiejskich i miejsko-wiejskich, największego obszaru metropolitalnego w Polsce – strefy podmiejskiej Warszawy. Badania przeprowadzono w 800 gospodarstwach domowych z 30 gmin strefy podmiejskiej Warszawy uzyskując informacje o sytuacji na rynku pracy dla 2 215 badanych osób dorosłych. Analiza została oparta na macierzy binarnej B oraz macierzy wag W standaryzowanej wierszami. Za kryterium sąsiedztwa przyjęto kryterium wspólnej granicy. W pierwszym kroku wyznaczono macierz wag, następnie biorąc pod uwagę strukturę osób dojeżdżających do pracy w różnych lokalizacjach policzono statystyki Morana: globalną i lokalną. Wartość globalnej statystki Morana była istotna dla dojazdów badanych respondentów z miejsca zamieszkania do innej wsi. Oznacza to, że na badanym obszarze istniały klastry badanych gmin o podobnym odsetku dojeżdżających do pracy w innej wsi. Zwykle mieszkańcy mniejszych wsi dojeżdżali do wsi gminnej do pracy w usługach publicznych bądź handlu. Na podstawie wartości lokalnych statystyk Morana wskazano przykłady gmin otoczonych podobnymi lub rożnymi gminami w zakresie lokalizacji miejsc pracy respondentów. Przestrzenna struktura dojazdów do pracy w regionie metropolitalnym nie ułatwiała analizy i interpretacji otrzymanych wyników – tworzy ona zwykle układ promienisty a nie skupienia.