La Renaissance et l'Extrême-Orient

Abstract

Na wstąpię swego artykułu autorka przypomina krótko historią podróży wielkich Europejczyków do Azji, poczynając od XIII w. Wymienia kolejno poprzedników Marco Polo (Giovanni di Piano Carpino, André de Longjumeau, Guillaume de Rubruck), zwracając jednocześnie uwagą na fakt, że próby owych kontaktów były podejmowane obustronnie, o czym świadczy pobyt w Europie chińskiego "ambasadora" w 1287 r. Podróże Europejczyków osiągają swoje apogeum w dobie Renesansu (Krzysztof Kolumb w roku 1498, Alvarez Cabral w 1500, Vasco da Gama w 1498, Magellan w 1521); wkrótce nowo odkryte ziemie i kontynenty stają się koloniami europejskich potąg morskich. Jednocześnie z rozwojem handlu do Azji docierają .misjonarze katoliccy ewangelizujący Indie, Japonię (Franciszek Ksawery z Portugalii) i Chiny (Franciszek Ksawery i Matteo Ricci); oni też są autorami cennych listów, przybliżających Europie odległe i egzotyczne kraje. Opierając się na tych rzadkich świadectwach, autorka przedstawia następnie działalność misyjną i "oświatową" Franciszka Ksawerego w Indiach, Chinach i Japonii, poświęcając wiele uwagi omówieniu systemu oświatowego wysp, obyczajów ich mieszkańców, jak również zmiennych losów chrześcijaństwa na Dalekim Wschodzie.