O možné kontinuité sakrálních kruhových architektur v praveku Evropy
Streszczenie
Poczynając od wczesnych faz neolitu, w niektórych częściach Europy pojawiają się obiekty
kurhunowe. charakteryzujące się występowaniem rowów, konstrukcjami drewnianych palisad,
ziemnymi bądź glinianymi nasypami, otoczone głazami kamiennymi. Dużo tego typu obiektów
zarejestrowano w ostatnim dwudziestoleciu. Dziś znamy je z terenów nad górnym i środkowym
Dunajem (datowane na neolit), z Francji i wysp brytyjskich (z eneolitu i wczesnego brązu) oraz
z terenów Europy północnej (datowane na koniec okresu rzymskiego i okres wędrówek ludów).
Fenomenem dla Europy północnej są kręgi kamienne kultury wielbarskiej z pierwszych
wieków naszej ery. którym dużo uwagi w swej pracy poświęci! Jerzy Kmieciński.
Porównując poszczególne obiekty i analizując ich konstrukcję można zaobserwować podobieństwa
związane prawdopodobnie ze sferą wierzeń ich twórców. Przypuszczalnie samą formę
kręgów można łączyć ź kultem słońca.
Collections