Against tradition? English and Irish drama of the 1990s: Sarah Kane, Mark Ravenhill, Martin McDonagh and Conor McPherson

Abstract

Niniejsze dysertacja odnosi się do tekstów i dzieł nie tylko z tradycji brytyjskiej, irlandzkiej czy angielskiej, ale także tych, które należą do szerszego, europejskiego dziedzictwa. Przeprowadzona przez autora analiza ma na celu zrekonstruowanie i opisanie, w jaki sposób dramatopisarze teatru „in-yer-face” odczytywali tradycję i co to ujawnia o ich sztuce, a także o epoce, w której pisali. Kontynuacja i przetrwanie starszych form i tematów jest kształtowane i zniekształcane przez selektywne, subiektywne i wysoce niesystematyczne „odczytywanie” lub „błędne odczytywanie” przeszłości, tak że zapożyczony i przywłaszczony materiał zawsze ujawnia znaczące deformacje, jeśli porównać go z oryginałem. W centrum uwagi wielu kolejnych analiz znajduje się sama natura i znaczenie deformacji. W znacznym stopniu siła omawianych dzieł tkwi w konfrontacji oryginalnego, źródłowego tekstu lub dzieła z nowym, współczesnym materiałem. Natura tak znaczących i wymownych odejść od autentycznych źródeł polega również na mieszaniu i zanieczyszczaniu różnych tradycji w jedno, nowe dzieło o dużej hybrydyczności stylu i znaczenia.