Przegląd technologii asystujących w krajach Zatoki Perskiej: potrzeby, kierunki rozwoju i wyzwania

Abstract

This article examines the role of assistive technologies in the Gulf countries, considering their impact on the lives of people with disabilities. The perception of disability is inextricably linked to the cultural and religious context, which in turn affects the efficacy of assistive tools. In Muslim societies, the responsibility for people with disabilities is primarily borne by the family, which frequently results in their marginalisation. This article demonstrates how contemporary technologies can facilitate the emancipation of people with disabilities, particularly in the context of constraints associated with social and religious norms. The studyʼs methodology is based on case studies that illustrate the implementation of assistive technologies tailored to local requirements and cultural contexts in Gulf countries. The objective is to illustrate the particular characteristics of the region and the difficulties encountered when implementing assistive technologies in Arab communities in the Gulf, as well as their potential to enhance the quality of life of individuals with disabilities. The necessity of adapting assistive technologies for individuals with disabilities to specific linguistic and cultural contexts is becoming increasingly apparent in the present era. The functionality of assistive technologies and their use by people with disabilities are contingent upon two factors: the functionality of the technology itself and its adaptation to the cultural context in which it is to function. This issue is particularly salient in the case of technologies that deal with language processing. The Arabic language is structurally distinct from the dominant languages in assistive technologies, necessitating the development of technologies that address communication barriers in Arab society.

W artykule analizowane są technologie asystujące w kontekście krajów Zatoki Perskiej z uwzględnieniem ich wpływu na sytuację osób z niepełnosprawnościami. Postrzeganie niepełnosprawności jest ściśle związane z kontekstem kulturowym i religijnym, co wpływa na skuteczność narzędzi wspomagających. W społeczeństwach muzułmańskich odpowiedzialność za osoby z niepełnosprawnościami spoczywa głównie na rodzinie, co często prowadzi do ich marginalizacji. Artykuł ilustruje, jak nowoczesne technologie mogą przyczynić się do emancypacji osób z niepełnosprawnościami, zwłaszcza w kontekście ograniczeń związanych z normami społecznymi i religijnymi. Metodologia badania opiera się na studiach przypadków, które ilustrują działanie technologii asystujących dostosowanych do lokalnych potrzeb i kultury w krajach Zatoki Perskiej. Celem jest ukazanie specyfiki regionu oraz wyzwań związanych z implementacją technologii asystujących w arabskich społecznościach Zatoki Perskiej, a także ich potencjału w poprawie jakości życia osób z niepełnosprawnościami. Znaczenie dostosowania technologii wspomagających skierowanych do osób z niepełnosprawnościami do określonych kontekstów językowych i kulturowych nabiera dziś coraz większego znaczenia. Technologie asystujące i ich wykorzystanie przez osoby z niepełnosprawnościami zależą nie tylko od funkcjonalności, jakie dana technologia posiada, ale również od tego, czy jest ona dostoswana do kontekstu kulturowego, w którym ma funkcjonować. Zagadnienie to jest przede wszystkim ważne przy technologiach, które dotyczą przetwarzania języka. Język arabski jest w swej strukturze odmienny od języków dominujących w technologiach asystujących, zatem technologie skoncentrowane na barierach komunikacyjnych muszą być w społeczeństwie arabskim odmienne.