Perspektywy zastosowania metody semiotycznej w etnografii (etnologii)

Abstract

Autor rozprawy bada perspektywy zastosowania metody semiotycznej w etnografii (etnologii), a konkretniej — skupia się na obserwacji perspektywy semiotycznej z punktu widzenia powojennej etnologii polskiej (głównie piętnaście lat poprzedzających powstanie rozprawy). Myśl semiotyczna pojawia się w niej w połowie lat siedemdziesiątych w ślad za strukturalizmem Levi-Straussowskim, a z drugiej strony — za semiotyczną szkołą radziecką. Rozprawa dotyczy metajęzyka etnologii, krytycznej refleksji dyscypliny o niej samej. Obok perspektyw analizowanej metody autor ukazuje też jej ograniczenia, wynikające z uwarunkowań formalnych, epistemologicznych i ontycznych. Jest to pierwsze tak obszerne studium metodologicznej semiotyki strukturalnej w etnologii.