Overlapping Regionalism in East Asia: A Critical Review on Mega-Free Trade Agreements

Abstract

Despite the existence of region-wide economic networks and the proliferation of regional cooperation processes in the 1990s and 2000s, East Asia is still one of the under-institutionalized regions in the world. In the absence of a single regional organization covering all regional states, the region is fragmented among regional organizations/groups, most of which geographically overlap due to multi-membership. In the literature on regionalism, this phenomenon has been recently conceptualized as “overlapping regionalism,” which has been observed worldwide. Indeed, East Asia constitutes a special example of overlapping regionalism with its current regional setting because of the high number of overlaps under regional organizations, initiatives, and agreements. Yet, the region has not been extensively examined in the emerging literature on overlapping regionalism. This paper aims to discuss overlapping regionalism in East Asia and its effects. It asks two central questions: why do regional states implement regional initiatives that geographically overlap, and how do overlapping regional initiatives affect regional states’ positions in the current setting of regional architecture in East Asia and vice versa? In order to answer these questions, it first proposes an analytical framework to examine overlapping regionalism. Later, it focuses on selected geographically overlapping free trade agreements like Trans-Pacific Partnership (TPP), Regional Comprehensive Economic Partnership (RCEP), Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership (CPTPP), and Indo-Pacific Economic Framework (IPEF). It evaluates political and economic factors and determinants of the emergence of these overlapping regional initiatives within the East Asian context. East Asia constitutes a distinctive example in terms of overlapping regional initiatives. It argues that rivalry among the big powers of the region, hedging strategies of middle and small powers, and the looselyinstitutionalized structure of the regional governance are the primary reasons behind their emergence.

Pomimo istnienia ogólnoregionalnych sieci gospodarczych i mnożenia się procesów współpracy regionalnej w latach 90. i 2000. Azja Wschodnia jest nadal jednym z regionów niedostatecznie zinstytucjonalizowanych na świecie. W przypadku braku jednej organizacji regionalnej obejmującej wszystkie państwa regionalne region jest podzielony na organizacje/grupy regionalne, z których większość pokrywa się geograficznie ze względu na wieloczłonowość. W literaturze dotyczącej regionalizmu zjawisko to zostało ostatnio określone jako „nakładający się regionalizm”, który obserwuje się na całym świecie. Rzeczywiście, Azja Wschodnia stanowi szczególny przykład nakładania się regionalizmu na jego obecne otoczenie regionalne ze względu na dużą liczbę nakładających się na siebie organizacji, inicjatyw i porozumień regionalnych. Jednak region nie został obszernie zbadany w powstającej literaturze na temat nakładania się regionalizmu. Niniejszy artykuł ma na celu omówienie nakładającego się na siebie regionalizmu w Azji Wschodniej i jego skutków. Zadaje dwa główne pytania: dlaczego państwa regionalne wdrażają inicjatywy regionalne, które pokrywają się geograficznie i jak nakładające się inicjatywy regionalne wpływają na pozycję państw regionalnych w obecnym układzie architektury regionalnej w Azji Wschodniej i odwrotnie? Aby odpowiedzieć na te pytania, najpierw proponuje ramy analityczne do zbadania nakładającego się regionalizmu. Później koncentruje się na wybranych geograficznie nakładających się umowach o wolnym handlu, takich jak Partnerstwo Trans-Pacific (TPP), Regionalne Kompleksowe Partnerstwo Gospodarcze (RCEP), Kompleksowa i Progresywna Umowa o Partnerstwie Trans-Pacific (CPTPP) oraz Indo-Pacific Economic Framework (IPEF) . Ocenia czynniki polityczne i gospodarcze oraz determinanty pojawienia się tych nakładających się na siebie inicjatyw regionalnych w kontekście Azji Wschodniej. Azja Wschodnia stanowi charakterystyczny przykład pod względem nakładających się na siebie inicjatyw regionalnych. Argumentuje, że głównymi przyczynami ich pojawienia się są rywalizacja między wielkimi mocarstwami regionu, strategie hedgingowe mocarstw średnich i małych oraz luźno zinstytucjonalizowana struktura zarządzania regionalnego.