| dc.description.abstract | Ogrom przemian w społeczeństwie, jakie wywołało rozpowszechnienie i rozwój sieci internetowej oraz telefonii komórkowej jest bezprecedensowy. Trudno było przewidzieć i określić głębokość oraz rozpiętość społecznych zmian, których katalizatorem stały się nowe technologie komunikacyjne, zwłaszcza na płaszczyźnie kontaktów interpersonalnych.
Jeszcze kilka lat temu telefony komórkowe posiadała najzamożniejsza część społeczeństwa. Współcześnie posiadają je prawie wszyscy, łącznie z dziećmi. Sytuacja ta zdecydowanie wpływa na zakres oraz jakość komunikacji między członkami rodziny, nierzadko determinując relacje rodzinne.
Interesującym zatem z naukowego punktu widzenia wydaje się poddanie analizie psychologicznej fundamentalnego środowiska życia człowieka, które w naturalny sposób nasycone jest komunikacją - rodziny. Każda bowiem rodzina posiada własny, dominujący wzorzec porozumiewania się, występujący w kontekście relacji między swoimi członkami.
Tradycyjnie rozumianą komunikację rodzinną charakteryzuje pewnego rodzaju swoistość, która przejawia się w stale zachodzących, zróżnicowanych interakcjach często mających miejsce jednocześnie w różnych podsystemach rodzinnych oraz nasilających się w wyniku bliskości fizycznej i psychicznej członków rodziny.
Celem niniejszego artykułu jest przyjrzenie się zachodzącej we XXI wieku komunikacji pośredniej między członkami rodziny, dokonywanej przy użyciu telefonii komórkowej.
W celu udzielenia odpowiedzi na zarysowujące się w tym obszarze pytania badawcze o zmiany w komunikacji rodzinnej, wywołane powszechną dostępnością telefonów komórkowych, o relacje wewnątrzrodzinne oraz o potrzeby, które zaspakaja posługiwanie się telefonią komórkową, przebadano grupę osób posiadających dzieci.
Zastosowano następujące metody badawcze: ankietę oraz test Style wychowania w rodzinie M. Ryś. Założono, że grupy osób charakteryzujące się odmiennymi stylami wychowawczymi będą inaczej postrzegały rolę telefonii komórkowej w komunikacji rodzinnej. | pl_PL |
