On the use of the generalized notion of "possible worlds" in literary studies
Streszczenie
Celem pracy jest wskazanie pewnych możliwości poznawczych związanych z zastosowaniem
koncepcji przestrzeni logicznej oraz „Światów możliwych” dla analizy fikcji literackiej.
„Świat możliwy” jest tu pojęty zgodnie z sugestiami Carnapa jako możliwy stan rzeczy,
a także Motague'a jako kontekst użycia dla danego języka. Przez przestrzeń logiczną rozumie
się, zgodnie z twierdzeniem B. Wolniewicza, zbiór możliwych światów generowanych przez dany
tekst literacki.
W pracy wskazuje się na przydatność wspomnianych pojęć dla rozpatrzenia stosunku świata
przedstawionego do świata realnego zarówno pod względem jakości obrazowania jak i założonej
jego struktury intencjonalnej. Wprowadzono tu jako pomocną rozmytą funkcję przynależności h.
Zwraca się również uwagę na momenty generyczne „możliwych światów” literackiej kreacji sygnowane
przez określone gry językowe. W tym kontekście zostają przywołane nazwiska Wittgensteina
i J. Hintikki. Zostaje zasugerowana możliwość zastosowania pojęcia semantycznego „modelu
urnowego” Rantali dla opisania opartej na modalnościach narracji L. Buczkowskiego oraz suponowanego
świata utworów Parnickiego.
Na zakończenie stwierdza się, że uwagi te są jedynie sygnałem ukazującym nowy trakt dla
badań nad literacką semantyką.
Collections