| dc.description.abstract | Niniejsza praca analizuje w pierwszej części kilka aspektów ogólnych współczesnej tragedii
we Francji. Powodem zainteresowania tą właśnie formą dramatu jest zamiłowanie do form jasnych,
uświęconych tradycją, poszukiwanie piękna i bohaterstwa. Ponadto w grę wchodzi chęć odtworzenia
przeszłości historycznej, a zwłaszcza losów wielkich jednostek.
Autorzy interesują się konfliktami tragicznymi oraz formą tragedii. Widoczna jest tendencja
do jej modernizacji nawet w wypadku zachowania tematyki historycznej i mitologicznej. Motywacja
czynów i to, co ogólnie nazywa się psychologią bohatera, ulegają daleko idącemu przekształceniu.
Bohaterowie myślą kategoriami współczesnego człowieka, reagują na wypadki i wyciągają
z nich wnioski tak, jak uczyniłby to człowiek XX wieku. Stopień modernizacji jest różny,
zależnie od poszczególnych autorów i utworów.
Modelami do naśladowania są na ogół tragedie XVII wieku, stopień zależności od nich uzależniony
jest od oryginalności autora i od stopnia modernizacji.
W niniejszej pracy uwzględniono tylko te utwory dramatyczne, którym ich autorzy nadali
nazwę tragedii. Wzięto więc pod uwagę tylko świadome i zamierzone próby odtworzenia tragedii
w większym lub w mniejszym stopniu uzależnionej od wzorów tradycyjnych, zwłaszcza zaś wzorów
XVII wieku.
Powyższe zagadnienie rozpatrywano analizując kilka typowych odmian współczesnej tragedii
historycznej. Pierwszą z nich stanowi tragedia Alfreda Poizat. Celem Poizata było odtworzenie
tragedii wzorowanej również pod względem treści na tragedii Racine'a. Drugim typem tragedii
nowoczesnej jest tragedia Alfreda Mortier. Zachowuje ona rzadko formę tradycyjną, zapożycza
natomiast problemy i konflikty tragedii klasycznej, interpretując w sposób nowoczesny postępowanie
postaci przedstawionych na scenie. Podkreślono wpływy lub analogie z tragediami Shakespeare'a
lub z tragediami Goethego i innych wielkich tragików.
Tragedię romantyczną pod względem treści przy zachowaniu tradycyjnej formy klasycznej
stworzył Jean Cocteau w Renaud et Armide. | pl_PL |
