| dc.description.abstract | Od wczesnego renesansu do wielkiej rewolucji francuskiej ukazało się więcej
niż osiemdziesiąt prac usiłujących wykazać wyższość moralną, fizyczną, intelektualną
kobiet nad mężczyznami. Zarysowują się one w prąd ideologiczny wewnętrznie koherentny i stabilny poprzez epoki; od XV do XVIII w. te same argumenty, zaczerpnięte
z Biblii lub od starożytnych, oparte na stałej topice, powtarzają się przy rzadko
pojawiających się wariacjach.
Jeśli niektóre z tych prac — Corneliusa Agrippy, prace wokół „Sporu o Kobietę”
(Querelle des Femmes), rozprawy niektórych racjonalistów z XVIII w. — są znane,
to całość prądu wraz z wykształconym w nim gatunkiem literackim: „apologią pań”
(apologie des dames), nie została dotąd przestudiowana w swej ciągłości jako jedna
z ważnych form „schizmy” ideologicznej w czasach ancien regime'u.
Niniejszy artykuł rozpatruje zawsze obecne w tych pismach argumenty dotyczące
wyższości „biologicznej” kobiet — wczesnej dojrzałości, piękna, czystości ciała kobiecego,
a także odnoszące się do wybitnej roli kobiety w prokreacji (w przeciwieństwie
do tezy Arystotelesa) i do zalet leczniczych ciała kobiecego, w szczególności
lekarskiej i magicznej wartości krwi miesiączkowej. | pl_PL |
