| dc.description.abstract | Rady w odniesieniu do wyglądu zewnętrznego, do zachowania przy stole czy w towarzystwie
(pojawiające się także w średniowiecznych „sztukach kochania” ) stanowią materię wielu traktatów
średniowiecznych; zatrzymujemy się tutaj przy Chastoiment des Dames i Enseignement des princes
Roberta de Blois, przy Doctrinal Sauvage i przy Clef d ’amors.
Podejmujemy tutaj w perspektywie równocześnie synchronicznej i diachronicznej z jednej
strony „pouczenia” na temat toalety, dobrego i mądrego zachowania, postawy wobec mężczyzn,
zachowania moralnego i wad, których trzeba unikać, postawy przy stole pań — „pouczenia” , które
podają ci autorowie, a z drugiej strony „pouczenia” na temat zalet duchowych i zachowań etyczno-
-społecznych rycerzy.
„Dobre pouczenia” , temat poetyckiej kompozycji o tonie dydaktycznym, poważnym, niekiedy
nawet satyrycznym, konstytuują się w istne podręczniki „edukacji dwornej” . Podręczniki te
stają się niezbędne w epoce, w której kurtuazja przekształca się subtelnie w „kod zachowania istotnie
praktycznego” , i w której rozum wysuwa się — powoli — ponad uczucie. | pl_PL |
