Oficerowie wciąż czerwoni? Filmowy wizerunek postkomunistycznych służb specjalnych na przykładzie Psów oraz Czerwonego Kapitana

Abstract

Artykuł jest analizą porównawczą dwóch filmów mających za bohatera pracownika dawnych, komunistycznych służb specjalnych, który w nowych okolicznościach geopolitycznych zostaje policjantem. Polskie Psy (1992) oraz słowacko-czeski Czerwony Kapitan (2016), mimo że zrealizowane w różnym okresie, przedstawiają protagonistę w momencie przełomu ustrojowego. Ich zestawienie, koncentrujące się na opisie trzech elementów ich poetyki – przestrzeni, wykorzystywanym gatunku oraz bohaterze, pozwala ujrzeć ich specyfikę, związaną z odwołaniami do filmu policyjnego (Psy) oraz literatury i kina noir (Czerwony Kapitan), a także różne powody, dla których filmy te powstały.