Abstract
Artykuł stanowi próbę analizy przekazu w celu uchwycenia rzeczywistych znaczeń, jakie są konstruowane w trakcie przemówień sejmowych pomiędzy partnerami interakcji. Punktem odniesienia do przeprowadzonej analizy jest socjologia emocji Thomasa Scheffa oraz perspektywa dramaturgiczna Ervinga Goffmana i związane z nią pojęcia: „twarzy”, „występu”, czy „ośmieszenia”. Aby sprostać temu zadaniu, dokonuję analizy treści przemówień, gestów i zachowań, jakie prezentują na mównicy sejmowej premier Donald Tusk i poseł Witold Waszczykowski.
This article is a try of analysis real meanings of parliamental speeches between each speakers. Starting point for this analyze is sociology of emotions by Thomas Scheff and dramaturgic perspective by Erving Goffman which are linked with definition of “face” “performance” and “ridicule”. To face up the task I analyze content of speeches presented by Donald Tusk and Witold Waszczykowski.