O pewnym typie spójników rozłącznych w języku polskim (w porównaniu z językiem rosyjskim)
Data
2021Metadata
Pokaż pełny rekordStreszczenie
Przedmiotem artykułu jest interpretacja semantyczna zdań ze związkiem współrzędnym,
zawierających połączenie spójnika rozłącznego i partykuły inkluzywnej, czyli grup
syntagmatycznych czy też, czy także, lub też, lub także, albo i itp. we współczesnym języku
polskim i rosyjskim. Autor wnioskuje, że partykuła w takich konstrukcjach wskazuje na
stosowalność zdania (semantycznie) złożonego w odniesieniu do sytuacji, w której występują
obydwa koniunkty, lub realizuje znaczenie addytywne, wskazując na dodany, komplementarny
charakter drugiego członu, lub realizuje znaczenie identyfikujące ‘podobnie jak’
w stosunku do aktanta spoza konstrukcji współrzędnej, zwykle ze zdania poprzedzającego.
Zbadano także różnice obu języków ze względu na funkcjonowanie konstrukcji tego rodzaju. This article is devoted to semantic interpretation of sentences with coordination which
contain a combination of a disjunctive conjunction and an inclusive particle, i.e. syntagmatic
groups czy też, czy także, lub też, lub także, albo i, или также, либо и, etc. in contemporary
Polish and Russian. As concluded, the particle in such constructions indicates the applicability
of the (semantically) composite sentence in relation to the situation in which both terms
occur, or implements the additive meaning, indicating the added, complementary character
of the second term, or realises the identifying meaning ‘similarly’ compared to the actant
outside the coordinate structure, usually from the preceding sentence. The study also
examines differences between the functioning of such constructions in Polish and Russian.
Collections
Z tą pozycją powiązane są następujące pliki licencyjne: