Abstract
Niegdyś najbardziej emblematyczny przykład konserwatywnego reżimu welfare, typu Bismarckowskiego, niemiecka społeczna ekonomia rynkowa podlegała zasadniczym zmianom w okresie ostatnich piętnastu lat. Nowa agenda dotyczyła głównie: prywatyzacji niektórych usług wcześniej zapewnianych przez państwo, częściowa komercjalizacja systemu emerytalnego, wprowadzenie rozwiązań typu welfare mix w wielu sferach systemu znaczyło przemianę z modelu welfare do modelu workfare, szczególnie w odniesieniu do rynku pracy. Autor śledzi tę transformację, wskazując na najważniejsze czynniki, które przyczyniły się do zmian w odniesieniu do systemu emerytalnego, ubezpieczeń zdrowotnych, rynku pracy i polityki podatkowej. Ponadto analizuje polityczny kontekst oraz społeczne konsekwencje wdrożenia neoliberalnego programu.