Abstract
Artykuł stanowi zaproszenie do dyskusji nad epistemologicznymi i aksjologicznymi założeniami
metody biograficznej, a szerzej – socjologii interpretatywnej. Najpierw zarysowana
jest przemiana funkcji (Funktionswandel, termin Karla Mannheima), jakiej doznały
niektóre idee interpretatywne w ostatnich dziesięcioleciach w związku z włączeniem ich
do socjologii głównego nurtu: od krytyki (w Foucaultowskim sensie tego słowa) dotyczącej
władzy dyscyplinarnej do braku krytycyzmu wobec rządomyślności. W tym kontekście
omawiana jest sytuacja metody biograficznej. Następnie przedstawiane są wątpliwości wobec
metody biograficznej z punktu widzenia dwóch wariantów antyesencjalizmu (Erving
Goffman, Michel Foucault). Konkluzją jest postulat powrotu socjologii interpretatywnej
i metody biograficznej do postawy krytycznej, tym razem wobec rządomyślności.