Abstract
Podstawowym celem artykułu jest zwrócenie uwagi na wciąż
niedocenianą w Polsce metodę badania zjawisk komunikacyjnych za
pomocą tak zwanej krytycznej analizy dyskursu, której głównym
reprezentantem i orędownikiem jest holenderski badacz Teun van Dijk,
założyciel takich periodyków międzynarodowych jak “Text” oraz “Discourse
and Society”. Zadaniem artykułu jest nie tylko syntetyczne przedstawienie
głównych metodologicznych założeń CDA (Critical Discourse Analysis),
lecz także osadzenie jej w szerszym kontekście teoretycznym,
wykorzystując współczesną myśl socjologiczną trzech wybranych autorów
– Jűrgena Habermasa, Pierre’a Bourdieu oraz Michela Foucault, którzy
problematykę dyskursu sytuują w centrum swych teoretycznych rozważań.
Nacisk położony więc został na teoretyczny wymiar problematyki, bowiem
w przypadku badań jakościowych, teoria sprzęgnięta jest szczególnie
mocno z procedurami badawczymi. Ponadto, dodatkowym celem artykułu
jest skrótowe omówienie zastosowania omawianej metody do badań nad
przekazami medialnymi.