Abstract
Autor rozprawy za początek swoich rozważań obiera fenomenologiczne pytanie o sens bytowy przedstawienia, w oparciu o które podejmuje próbę rozjaśnienia towarzyszącego mu przedteoretycznego rozumienia, łącząc fenomenologię z inspiracją hermeneutyczną. Z dorobku hermeneutyki korzysta głównie przez odwołanie się do Gadamerowskiej ontologii obrazu oraz do odczytania mimesis dokonanego przez Paula Ricoeura. W pierwszym rozdziale określono pozycję badawczą. Rozdział drugi poświęcono doświadczeniu obrazu w perspektywie fenomenologicznej. W trzecim rozdziale skoncentrowano się na nudzie i neutralizacji świadomości tetycznej, w czwartym zaś — na ontologii prezentacji i modusie zaangażowania odbiorczego; wskazano także miejsce widza (podwójna funkcja dystansu estetycznego).