Zusammenleben und Zukunftsethik in Unterleuten (2016) von JULI ZEH

Abstract

Laut JULI ZEH hat die deutsche Gesellschaft von Identifikationssystemen, die sie als Kollektiv vereinen Abschied genommen. Daraus ergeben sich Fragen nach ihrer Zukunftsethik, die in ZEHS Roman Unterleuten, in dem die Gemeinde des titelgebenden Dorfs am Zusammenleben scheitert, aufgeworfen werden. Der vorliegende Artikel soll zeigen, wie von der Poetik des Scheiterns ausgehend und in Form von Zukunftsperspektiven mehrerer Figuren zukunftsethische Prinzipien als Wunschvorstellung von Räumen des Zusammenlebens für die nachkommenden Generationen im Roman dargestellt werden.

According to JULI ZEH, German society has bid farewell to systems of identification that unite it as a collective. Her thriller novel Unterleuten (2016), in which the homonymous village fails to live together in conviviality raises crucial questions about the collective ethics for the future. The article explores the question of how this novel, even with this starting point of convivialist failure, confronts the reader with principles of ethics for the future as a wishful projection of spaces of coexistence for future generations.

Według JULI ZEH niemieckie społeczeństwo zostawiło za sobą mechanizmy tożsamościowe, które jednoczą je jako wspólnotę. W powieści ZEH Unterleuten rodzą się pytania o etykę przyszłości, ponieważ społeczność tytułowej wioski nie potrafi żyć razem. Niniejszy artykuł ma na celu pokazanie, w jaki sposób – z perspektywy moralnej porażki i uwzględniając plany kilku głównych postaci – przedstawione zostały w powieści zasady współistnienia, będące myśleniem życzeniowym dotyczącym przyszłych pokoleń.