A Space of Choice: Exploring New Patterns of Common Student Spaces

Abstract

The paper describes a project conducted by a group of architecture students at the Cracow University of Technology. The research problem focused on common spaces in the learning environment, employing the theoretical framework of the sociology of architecture and the participatory design methodology. The project aimed to propose current design model solutions for inclusive and universally-accessible student places, reflecting on the initial studies and the design workshop experiences. The socio-spatial patterns proposed in this study were inspired by the concept of a pattern language developed by the team led by Christopher Alexander in the 1970s. In contrast to the original patterns, the new proposals for patterns of common student spaces are not statements, but questions. The answers to these questions involve different relationships between individuals (users) and the built environment, including those connecting users to the architectural work, the natural environment, other individuals, or user groups.

Artykuł opisuje projekt zrealizowany przez grupę studentów architektury Politechniki Krakowskiej. Problemem badawczym stały się przestrzenie wspólne w środowisku uczenia się. W projekcie posłużono się ramą teoretyczną socjologii architektury i metodologią projektowania partycypacyjnego. Celem projektu było stworzenie propozycji aktualnych, modelowych rozwiązań projektowych dla włączających i uniwersalnie dostępnych miejsc studenckich, na bazie wstępnych badań i doświadczeń z warsztatów projektowych. Wzorce społeczno-przestrzenne zaproponowane w tym studium zostały zainspirowane koncepcją języka wzorców, opracowaną przez zespół kierowany przez Christophera Alexandra w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. W przeciwieństwie do oryginalnych wzorców nowe propozycje wzorców dotyczące wspólnych przestrzeni studenckich nie są stwierdzeniami, ale pytaniami. Odpowiedzi na nie dotyczą różnych rodzajów relacji między jednostkami (użytkownikami) a środowiskiem zbudowanym, w tym tych łączących użytkowników z dziełem architektonicznym, środowiskiem naturalnym, innymi jednostkami lub innymi grupami użytkowników.