Abstract
Artykuł dotyczy kompetencji komunikacyjnej osób występujących w polskiej
telewizji, dla których język polski nie jest językiem funkcjonalnie pierwszym. Ich sprawność językowa
została poddana analizie na czterech poziomach: systemowym, społecznym, sytuacyjnym
i pragmatycznym. W badaniach uwzględniono specyfikę komunikacji telewizyjnej. Część analityczna
pracy prowadzi do wniosków na temat znaczenia kompetencji komunikacyjnej dla kreowania
wizerunku osób występujących w telewizji.