Oblicze kobiecego mistycyzmu w Pieśniach sobie śpiewanych Konstancji Benisławskiej, osiemnastowiecznej poetki z Inflant Polskich

Abstract

Przedmiotem rozprawy jest poezja religijna Konstancji Benisławskiej zawarta w tomie Pieśni sobie śpiewane (Wilno 1776). Celem podjętych badań jest próba ukazania mistycyzmu i wynikającej z niego mistyki jako integralnego elementu poezji Benisławskiej – kształtującego wymowę twórczości religijnej autorki. Zastosowana w pracy interdyscyplinarna perspektywa opiera się zarówno na metodzie filologicznej (w tym badaniach porównawczych), jak i metodzie hermeneutycznej, stanowiącej nadrzędną perspektywę badawczą. Dysertacja składa się z sześciu rozdziałów, z których każdy poświęcony został odrębnemu zagadnieniu stanowiącemu kontekst dla wymiaru mistycznego dzieła Benisławskiej. Podział na rozdziały ma charakter problemowy, a układ każdego rozdziału opiera się na strukturze trójdzielnej; wprowadzeniu, rozwinięciu oraz podsumowaniu poruszanej w jego obrębie problematyki.