Syndrom wenecki. Dysfunkcje współczesnej turystyki w miastach cennych kulturowo

Abstract

Artykuł przedstawia „syndrom wenecki” (SW) – schemat interpretacyjny, który identyfikuje i pozwala zrozumieć negatywne skutki rozwoju turystyki w miastach dziedzictwa. Na omówiony syndrom wenecki składają się cechy, prawidłowości i właściwości związane z funkcjonowaniem miasta historycznego na różnych płaszczyznach: społecznej, ekonomicznej (gospodarka i zarządzanie miastem), przestrzennej.

The article presents an interpretative scheme that identifies and allows to understand the negative effects of tourism development in the historic cities. Their choice is based mainly on the example of Venice, but also other European cities – including (among other) Kraków using available publications and research results. The dysfunctions of the tourism development in a heritage city conventionally named by the author “Venice syndrome” consist of features, regularities and characteristics visible in the various levels of functioning of a historic city: social (residents, tourists), economic (economy and city management), spatial and others (e.g. ecological).