Przesłanki i bariery wykorzystania potencjału kompetencyjnego pracowników niepełnosprawnych w przedsiębiorstwach (na przykładzie firm województwa łódzkiego)

Abstract

Niepełnosprawność stanowi powszechny problem współczesnego świata. Dysfunkcja stawia człowieka w trudnej sytuacji w wielu obszarach życia. Codzienne życie osób niepełnosprawnych związane jest z dylematami wyboru i pozostaje zazwyczaj w dysproporcji do możliwości człowieka zdrowego. Uczestnictwo osób niepełnosprawnych w rynku pracy należy rozpatrywać w kontekście ekonomicznym i pozaekonomicznym. Aktywność zawodowa osób z dysfunkcjami często jest sposobem na ich rehabilitację, powrót do normalnego życia i funkcjonowania w społeczeństwie ale również na podniesienie ich własnej wartości. Niniejsza rozprawa stanowi próbę zidentyfikowania czynników wpływających na decyzję pracodawców o zatrudnieniu osób niepełnosprawnych i wykorzystywaniu ich potencjału kompetencyjnego. Powyższy cel ogólny pracy został podzielony na dwa cele szczegółowe: CS1: Ocena wpływu uwarunkowań formalno – prawnych i instytucjonalnych na podejmowane przez pracodawców decyzje o zatrudnieniu osób niepełnosprawnych w przedsiębiorstwach. CS2: Ocena wpływu wiedzy o walorach kompetencyjnych osób niepełnosprawnych na decyzje pracodawców o ich zatrudnieniu. Strategia zarządzania niepełnosprawnością w miejscu pracy powinna być traktowana przez współczesne organizacje jako jeden z ważnych składników ich polityki zatrudnienia. Do podstawowych jej zasad zalicza się według M. Armstronga wdrożenie polityki równych szans. Powinna ona wyrażać dążenie organizacji do stworzenia wszystkim równych możliwości pracy i rozwoju, bez względu na płeć, rasę, wyznanie, stan cywilny, a także poziom sprawności. Organizacja powinna dokładać wszelkich starań, aby stwarzać równe szanse dla wszystkich zatrudnionych pracowników.