Wdrażanie innowacji społecznych przez wiejskie organizacje pozarządowe i lokalne grupy działania

Abstract

Problematyka wdrażania innowacji społecznych wzbudza zainteresowanie badaczy i praktyków z całego świata. W Polsce jest podejmowana rzadko, zwłaszcza w kontekście specyfiki wsi i podmiotów ważnych dla rozwiązywania problemów społecznych jej mieszkańców, to jest organizacji pozarządowych oraz lokalnych grup działania. Przedmiotem rozważań w monografii uczyniono ich aktywność na rzecz wdrażania innowacji społecznych definiowanych jako zmiany w obszarze rozwiązywania problemów społecznych polegające na powstawaniu nietypowych praktyk społecznych, alternatywnych w stosunku do dominujących na danym obszarze (tj. na obszarze gminy wiejskiej lub partnerstwa terytorialnego). Celem analizy było po pierwsze określenie specyfiki innowacji społecznych wdrażanych w gminach wiejskich przez organizacje pozarządowe oraz lokalne grupy działania. Po drugie, zidentyfikowanie stymulatorów ich wdrażania spośród zmiennych takich jak: współpraca z różnymi podmiotami lokalnymi i tymi, które posiadały swoje siedziby poza obszarem danej gminy wiejskiej (lub partnerstwa terytorialnego) oraz włączanie mieszkańców w rozwiązywanie dotykających ich problemów społecznych. W przypadku organizacji pozarządowych do potencjalnych stymulatorów wdrażania innowacji społecznych zaliczono również długość ich działania, poziom społecznej profesjonalizacji i ekonomizacji oraz profil działalności. W celu uzyskania odpowiedzi na postawione pytania badawcze przeprowadzono badanie jakościowe i ilościowe. Wykorzystano metodę zbiorowego studium przypadku oraz metodę sondażową. Rezultaty badania stały się podstawą do sformułowania wniosków dotyczących specyfiki wdrażania innowacji społecznych przez wiejskie organizacje pozarządowe oraz lokalne grupy działania, jak również rekomendacji dotyczących stymulowania tego procesu.