"Hair" Miloša Formana. Musical rozliczający kontrkulturę

Abstract

Od początku podjęcia prac nad musicalem „Hair”, Milos Forman zdawał sobie sprawę, że film spóźniony jest co najmniej o dekadę. Jednak jego miłość do scenicznego oryginału nie pozwoliły mu na porzucenie tego projektu. Po pokonaniu licznych barier piętrzących się na drodze reżysera, w końcu udało mu się stworzyć oryginalny obraz przedstawiający kulturę hippisów. Forman, jako przybysz zza żelaznej kurtyny podszedł do osiągnięć okresu kontrkultury z dystansem i ironią, przez co jego dzieło nie jest kolejną laurką wystawioną dzieciom-kwiatom, a stanowi ocenę minionego okresu. Takie rozliczenie stało się możliwe dzięki zmianom fabularnym i wprowadzeniu dramatycznego akcentu. Mimo negacji twórców broadwayowskiego oryginału i nieprzystawalności tematyki do współczesnych czasów, musical Formana odniósł sukces, a obecnie nosi miano kultowego. W powyższym artykule zawarta jest próba uchwycenia czym ów ruch się charakteryzował, a także przedstawienia sposobu, w jaki Forman podchodzi do epoki kontrkultury.

As he started to work on his musical “Hair”, Miloš Forman was aware of the fact that the movie should have been made at least a decade ago. However, because of his love to the stage original, he could not resign from that project. The director overcame many difficulties and finally created an original picture showing the hippie culture. As a newcomer from the Iron Curtain, he approached the achievements of the counter-culture period with distance and irony. That is why, his work is not another praise for the hippies but an evaluation of the past period. Such an evaluation was possible thanks to the plot changes and dramatic elements. Although he negated the authors of the Broadway original, his musical was successful and at present is described as a cult one. This article tries to describe the characteristics of that movement and to show the way in which Forman approached the period of the counter-culture.