Streszczenie
Polsko-czechosłowackie inicjatywy filmowe kilkakrotnie wykorzystywały prozę Vladimíra Körnera. Po raz pierwszy uczynił to w roku 1982 Jiří Svoboda, ekranizując jego minipowieść Zánik samoty Berhof, która w polskich kinach była prezentowana pod tytułem Ślady wilczych zębów. Akcja zarówno filmu, jak i powieści rozgrywa się na pograniczu polsko-czechosłowacko-niemieckim jesienią 1945 roku, kiedy nowa rzeczywistość jeszcze się nie uformowała, a stara nie odeszła w zapomnienie. Svoboda znakomicie zbudował atmosferę niemal gotyckiej grozy i pokazał niejednoznaczne postawy ludzkie w obliczy zagrożenia. Zdjęcia kręcone były w Czechach i w Polsce, zaś obok słowackiego aktora Milana Kňažki i czeskiej gwiazdy Jany Brejchovéj wystąpili także polscy wykonawcy, m.in. Marek Probosz i Zbigniew Suszyński.