Abstract
Ponad 60 proc. społeczeństwa irackiego stanowią szyici, którzy na Bliskim Wschodzie są mniejszością – większość stanowią sunnici. Mimo takich proporcji szyici przez lata byli w Iraku marginalizowani
pod względem politycznym, do czego przyczyniła się również faworyzująca sunnitów brytyjska kolonizacja. Artykuł odsłoni rolę szyitów w dziejach powstania z 1920 roku, które miało duży wpływ na utworzenie niepodległego państwa irackiego dwanaście lat później. Analizie poddane zostaną wypowiedzi oraz działania najważniejszych szyickich uczonych – alimów i marāǧiʿ. Uwypuklone zostanie znaczenie czynnika religijnego oraz plemiennego w walce z brytyjskim okupantem.