Funkcja turystyczna obszarów wiejskich w województwie pomorskim. Zróżnicowanie i zmiany

Abstract

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie zróżnicowania przestrzennego funkcji turystycznej obszarów wiejskich w województwie pomorskim oraz zmian, jakie zaszły w latach 1995–2013. Funkcja turystyczna została określona poprzez dwie cechy: liczbę turystów korzystających z noclegów i liczbę firm zarejestrowanych w systemie REGON w sekcji H lub I. W celu kwantyfikacji funkcji turystycznej zastosowano miernik syntetyczny według procedury Z. ZIOŁO (1973). Na tej podstawie wyznaczono pięć poziomów rozwoju funkcji turystycznej, a następnie przeanalizowano zmiany (ilościowe i przestrzenne), w rozwoju funkcji turystycznej na terenach wiejskich. Szczególną uwagę poświęcono tzw. gminom turystycznym, czyli tym, w których funkcja turystyczna jest wykształcona na co najmniej średnim poziomie. Dla tych gmin – w oparciu o dwie cechy (przeciętny czas pobytów turystycznych i udział miejsc noclegowych całorocznych) – wyznaczono dziewięć typów funkcjonalnych i określono zmiany, jakie zaszły w tym zakresie w latach 1995–2013.