Mikołaj z Kutna wojewoda łęczycki i starosta generalny wielkopolski (ok. 1430-1493)

Abstract

Mikołaj z Kutna (1430-1493) był synem kasztelana Jana z Kutna i nieznanej z imienia jego żony. W trakcie swego urzędowania pełnił kolejno funkcję wojewody rawskiego (1465-1467), wojewody łęczyckiego (1467-1493) oraz starosty generalnego wielkopolskiego. W swojej karierze posiadał również starostwo gostynińskie i starostwo wieluńskie. W 1461 r. pełnił funkcję hetmana wojsk Księstwa Mazowieckiego. W 1462 r. wydał królowi Kazimierzowi Jagiellończykowi zamek w Gostyninie jako jego starosta. Od tej pory zaczęła się jego kariera na dworze królewskim. W 1471 r. towarzyszył królewiczowi Władysławowi w jego drodze do objęcia korony czeskiej. W 1474 r. wraz z pospolitym ruszeniem uczestniczył w wojnie Jagiellonów z królem węgierskim Maciejem Korwinem na terenie Śląska. W trakcie oblężenia Wrocławia wynegocjował rozejm między zwaśnionymi stronami. Aktywnie uczestniczył w polityce wewnętrznej jako członek rady koronnej Kazimierza Jagiellończyka, uczestnicząc w sejmach i zjazdach rycerstwa polskiego. Udział w polityce międzynarodowej nie przeszkadzał mu w aktywnym uczestnictwie na polu lokalnym. Brał udział w sejmikach, na których podejmowano ważne decyzje dla dobra ziemi łęczyckiej. Podczas pobytów w Łęczycy aktywnie działał jako sędzia polubownym. W 1484 r. objął urząd starosty generalnego wielkopolskiego działając na terenie Wielkopolski.