Abstract
Niniejsza praca podejmuje próbę interpretacji działań związanych z przekształcaniem przestrzeni postprzemysłowych na miejsca aktywności kulturalno-rozrywkowych, nazwanych na potrzeby rozprawy „miejscami kultury”, w perspektywie przejawów jednej z faz triady urbanizacji – odrodzenia miast. Omówione zostają przypadki takich przekształceń w Łodzi na tle innych realizacji o podobnym charakterze, a także w porównaniu z pozostałymi możliwościami egzystowania dawnych przestrzeni industrialnych we współczesnych miastach. Podstawą empiryczną pracy są dane pochodzące z badań terenowych dotyczących recepcji przez mieszkańców Łodzi trzech wybranych miejsc: OFF Piotrkowskiej, Wi-My oraz Piotrkowskiej 217.