Więzi społeczne polskich singli

Abstract

Celem pracy była identyfikacja i charakterystyka więzi społecznych singli. Single zostali zdefiniowani jako osoby stanu wolnego nie posiadające stałych partnerów (nie mieszkające z partnerami i deklarujące niepozostawanie w związku od minimum roku), bezdzietne lub nie sprawujące opieki nad swoimi dziećmi, o orientacji heteroseksualnej, mieszkające w dużych polskich miastach (powyżej 250 tys. mieszkańców), posiadające wyższe wykształcenie i będące w wieku 25-45 lat. Na podstawie analiz danych sondażowych stwierdzono, że kategoria ta skupia osoby w większości samodzielne finansowo, ceniące sobie niezależność, o liberalnych poglądach, posługujące się nowymi narzędziami komunikacji i znające języki obce. Prowadząc badania starano się odpowiedzieć na pytanie, w jaki sposób single korzystają ze swoich bogatych zasobów w postaci wykształcenia, środków finansowych, wolnego czasu (w każdym razie nie zajętego opieką nad potomstwem), wielkomiejskiego środowiska i znajomości nowych mediów dla realizacji swoich potrzeb społecznych. Przedmiotem badań było otoczenie społeczne singli. Przez termin „otoczenie społeczne” rozumiano zasadniczo ogół aktualnych stosunków społecznych singli, jednak niewielką część analiz poświęcono też stycznościom, które nie miały jeszcze charakteru trwałego, a być może nigdy nie miały go uzyskać. Interesowała nas bowiem także geneza stosunków społecznych i wynikających z nich więzi społecznych singli, więc przyglądaliśmy się etapowi powstawania relacji. Analiza otoczenia społecznego singli była ukierunkowana na zidentyfikowanie występujących w nim więzi społecznych i określenie ich siły.