Dzieje poselstwa i ambasady Niemiec w Warszawie w latach 1918–1939

Abstract

W rozprawie przedstawione zostały dzieje najwyższego przedstawicielstwa dyplomatycznego Niemiec w Polsce, które powstało w listopadzie 1918 roku w Warszawie w randze Poselstwa, reprezentując początkowo Niemcy republikańskie (od 1919 r. tzw. Republikę Weimarską). Strukturę rozprawy stanowią cztery rozdziały. Przyjęto układ chronologiczny, najbardziej uzasadniony dla poruszanej tematyki. Autor porusza istotne kwestie związane przede wszystkim z relacjami między niemiecką placówką w Warszawie a polskim Ministerstwem Spraw Zagranicznych. W rozdziale pierwszym przedstawiony został początkowy okres funkcjonowania Poselstwa Niemieckiego w Warszawie. Rozpoczyna się on od ukazania genezy powstania najważniejszego niemieckiego urzędu dyplomatycznego nad Wisłą w przełomowym momencie przybycia z Magdeburga Józefa Piłsudskiego w listopadzie 1918 roku i rozpoczęcia przez niego budowy zrębów niepodległego państwa polskiego. Rozdział drugi zawiera charakterystykę działalności poselstwa już po ustanowieniu znormalizowanych kontaktów na linii Berlin–Warszawa po zakończeniu Konferencji Pokojowej w Paryżu. Następny rozdział dotyczy lat 1922–1930, czyli okres pobytu w Polsce posła Ulricha Rauschera. W rozdziale czwartym, najobszerniejszym, opisano misję ostatniego , a jednocześnie najwyższego rangą niemieckiego reprezentanta dyplomatycznego w Polsce w okresie międzywojennym — Hansa von Moltke. Rozprawa zawiera również stosowne aneksy, które przybliżają niektóre aspekty dotyczące działalności placówki warszawskiej, w tym przede wszystkim jej dyplomatów.