Nawigacja w przestrzeniach hipermedialnych. O strategiach poznawczych w interakcji człowiek-komputer

Abstract

Przedmiotem rozprawy jest jedno z przesunieć komunikacyjnych, jakie immanentnie przynależy do mediów interaktywnych, tzn. ten moment w którym lektura staje się nawigacją. Autor zadaje pytanie o źródło owej zmiany — co sprawia, że skłonni jesteśmy ujmować lekturę hipermediów w kategoriach wędrówki, eksploracji przestrzeni informacyjnej? Rozważa także kwestię tego, czy i jak metaforyczny dyskurs, jakim opisujemy aktywność odbiorczą użytkownika hipermediów, przekłada się na sposób konceptualizacji samego fenomenu, którym jest hipertekstowa organizacja informacji. Kolejne pytanie badawcze związane jest z praktyką komunikacyjną — jeśli bowiem istotnie projekcja metaforyczna ma istotne znaczenie w pojmowaniu hipermediów, to jak ów fakt przekłada się na konkretne strategie projektowania komunikatów hipermedialnych? Autor zwraca się w kierunku perspektywy meta-teoretycznej, która bada aktywność odbiorczą użytkownika mediów interaktywnych, w sposób znacznie bardziej poszerzony, niż to proponuje teoria komunikacji – jest to interdyscyplinarny paradygmat badań określany jako HCI - Human-Computer Interaction.