Problem kontestacji w kinematografii Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych lat 60. i 70.

Abstract

Rozprawa poświęcona została kinu kontestacyjnemu — autor koncentruje się na kinie Europy Zachodniej i Stanów Zjednoczonych w latach 60. XX wieku. Charakterystyczna dla tej dekady kontestacja nie była, zdaniem autora, zjawiskiem jednorodnym, lecz zbiorem dynamicznych procesów, które z trudnością poddają się historycznemu bądź teoretycznemu uspójnieniu. Próbę uspójnienia podjęto w dwóch pierwszych rozdziałach dysertacji. Rozdział pierwszy zawiera podstawowe informacje dotyczące genezy i chronologii ruchu kontestacyjnego; zwraca także uwagę na problemy definicyjne i relacje pomiędzy terminami „kontestacja" i „kontrkultura". Cześć pierwsza rozprawy w całości poświęcona została kontestacji jako zjawisku kulturowemu. Część druga dotyczy amerykańskiego kina kontestacji (m.in. dzieł Dennisa Hoppera i Michelangelo Antonioniego), część trzecia zaś — kinematografii Europy Zachodniej (tu m.in. filmów Salvatore Samperiego, Alexandra Klugego czy Lindsaya Andersona). Do rozprawy dołączono filmografię.