Ojczyzny prywatne — mitologia „przestrzeni prywatności” w twórczości Tadeusza Konwickiego, Jana Jakuba Kolskiego, Andrzeja Kondratiuka

Abstract

Tematem rozprawy jest problematyka „ojczyzn prywatnych" manifestująca się w twórczości filmowej Tadeusza Konwickiego, Jana Jakuba Kolskiego i Andrzeja Kondratiuka. Każdy z wymienionych reżyserów stworzył rodzaj zamkniętej w sobie, symbolicznej „prywatnej ojczyzny”, z odrębnymi kategoriami, ze swoistą przestrzenią i czasem, z własnym systemem aksjologicznym, a nawet z własną zasadą egzystencjalną. We wszystkich analizowanych przez autorkę przypadkach chodzi o twórczość podejmującą problematykę, na którą składają się elementy tworzące subiektywny, intymny obraz „miejsca własnego", a zarazem budujące pamięć zbiorową i historię wspólnoty, w której jednostka jest zanurzona. Autorka dowodzi, że „ojczyzny prywatne” wymienionych reżyserów, zakorzenione w tradycji i świadomości mitycznej, odzwierciedlają — paradoksalnie — potrzeby duchowe epoki ponowoczesnej.