The role of contemporary Northern Irish poetry in the context of the conflict in Ulster

Abstract

Dysertacja koncentruje się na sposobie, w jaki konflikt w Ulsterze odbijał się w poezji irlandzkiej i jakie role — świadomie lub nieświadomie — przyjmowali w swojej twórczości poeci w tym kontekście. Do szczegółowej analizy wybrano utwory dwóch poetów wywodzących się z protestanckiego Ulsteru: Michaela Longleya i Toma Paulina. W rozdziale pierwszym autorka zarysowuje ogólne tło krytyczne problemów, które omawia: debatę na temat relacji między historią/polityką a literaturą/poezją. Rozdział drugi analizuje sposób, w jaki północnoirlandzcy poeci pojmują rolę swoją i poezji w kontekście konfliktu, a także ich podejście do niego. Rozdział trzeci skupia się na środkach wykorzystywanych do radzenia sobie z tematem konfliktu, a rozdział czwarty na powiązanych kwestiach językowych. Rozdział piąty, jak już wyjaśniłem, przedstawia pokrewieństwa irlandzko-polskie. Część po rozdziale piątym oznaczona gwiazdką omawia ogólną krytykę twórczości Longleya i Paulina. Sytuacja konfliktu północnoirlandzkiego wymusza na poetach przyjęcie ról często pojmowanych w kategoriach odpowiedzialności lub/i powołania, nawet jeśli twierdzą, że nie mają do odegrania żadnej „publicznej” roli w tej sytuacji. Jednym z celów rozprawy jest także poszukiwanie odpowiedzi na pytania o możliwe społeczne funkcje literatury, w tym symboliczne czy znaczeniowe relacje z konfliktem.