Polski teatr w Kijowie w XIX i XX wieku

Abstract

Rozprawa ma na celu przedstawić Kijów jako miasto trzech narodowości: Ukraińców, Rosjan, Polaków, które żyły obok siebie blisko, a jednocześnie dalekom przy czym sztuka stanowiła tu ogniwo łączące — choć jako najwyższy wyraz ducha narodowego też może dzielić. Autorka koncentruje się na teatrze w XIX i XX wieku. W pierwszej części pracy zostaje zaprezentowana krótka historia Kijowa od samych początków istnienia tego miasta aż do czasów współczesnych. Następny rozdział jest poświęcony zarysowi dziejów teatru polskiego od pierwszych występów trup teatralnych w Kijowie na początku XIX wieku aż do wybuchu powstania styczniowego w 1863 roku. Kolejna część rozprawy dotyczy historii polskiego· teatru po stłumieniu powstania styczniowego w Polsce aż do roku 1912. Następny rozdział autorka poświęca dwóm placówkom teatralnym. Jedną z nich jest Teatr Polski kierowany przez Franciszka Rychłowskiego w latach 1912–1918; drugą jest teatr „Studya", założony i kierowany przez Stanisławę Wysocką w latach 1916–1918. Ostatni rozdział dysertacji dotyczy lat 20. i 30. XX wieku, gdy istniały w Kijowie przejawy polskiego życia kulturalno-literackiego i teatralnego. Na zakończenie autorka podejmuje się próby rekonstrukcji repertuaru polskich zespołów teatralnych występujących na scenach kijowskich — na podstawie afiszy teatralnych.