To był i trudny, i łatwy film. Realizacja Ziemi obiecanej (1974) w reżyserii Andrzeja Wajdy we wspomnieniach twórców i członków ekipy filmowej

Abstract

The film The Promised Land (1974), directed by Andrzej Wajda, premiered in Warsaw on February 21, 1975. Based on the novel by Władysław Stanisław Reymont, the story of the friendship between a Pole, a Jew, and a German in the 19th-century industrial capital became the foundation of a screenplay regarded as one of the most significant in the history of Polish cinema.To produce the film, dozens of specialists were employed. For its creators and crew, working on The Promised Land was a milestone in their careers, a springboard to success in filmmaking, and an opportunity to collaborate with outstanding professionals. Aware of the fleeting nature of events, the historical moment, and the atmosphere – elements that typically elude documentation and researchers – I give voice to the witnesses of this history.This publication includes excerpts from audiovisual recordings created for the Oral History Archive of the Museum of Cinematography in Łódź. Between 2020 and 2024, I organized recordings and conducted interviews with Anna Adamek, a makeup artist; Jerzy Domaradzki, the second director; Piotr Dzięcioł, a producer then a student of the Polish National Film School andextra on the set; Jacek Gwizdała, a producer, then extra on the set; Andrzej Haliński, the assistant set designer; Halina Prugar-Ketling, the editor; Waldemar Król, the production manager; Professor Tadeusz Lubelski, a film historian; Barbara Ptak, the costume designer; actors Anna Nehrebecka, Daniel Olbrychski, and Andrzej Seweryn; Zbigniew Wichłacz – cinematographer, then a student of the Polish National Film School and an observer on the set; Krzysztof Wodziński, a sound operator; as well as conservation specialists and the film’s consultants Wojciech Walczak and Małgorzata Laurentowicz-Granas.

Film Ziemia obiecana (1974) w reżyserii Andrzeja Wajdy miał premierę w Warszawie 21 lutego 1975 r. Napisana przez Władysława Stanisława Reymonta powieść o przyjaźni Polaka, Żyda i Niemca w XIX-wiecznej stolicy przemysłu stała się podstawą scenariusza tytułu uznawanego za jeden z najważniejszych w historii polskiej kinematografii. Na potrzeby realizacji filmu zostało zatrudnionych kilkudziesięciu specjalistów. Praca przy Ziemi obiecanej była dla twórców i członków ekipy wydarzeniem na ścieżce zawodowej, trampoliną do kariery w kinematografii, możliwością współpracy z wybitnymi specjalistami. Zdając sobie sprawę z ulotności zdarzeń, momentu dziejowego, atmosfery – tego, co wymyka się na ogół dokumentom i badaczom – oddaję głos świadkom historii. W publikacji wykorzystuję fragmenty notacji audiowizualnych, zrealizowanych dla Archiwum Historii Mówionej Muzeum Kinematografii w Łodzi. W latach 2020–2024 organizowałam nagrania i prowadziłam wywiady z Anną Adamek – charakteryzatorką, Jerzym Domaradzkim – II reżyserem, Piotrem Dzięciołem – producentem, wówczas studentem PWSFTviT i statystą na planie, Jackiem Gwizdałą – producentem, wówczas statystą na planie, Andrzejem Halińskim – II scenografem, Haliną Prugar-Ketling – montażystką, Waldemarem Królem – kierownikiem planu, prof. Tadeuszem Lubelskim – historykiem filmu, Barbarą Ptak – kostiumografką, aktorami: Anną Nehrebecką, Danielem Olbrychskim i Andrzejem Sewerynem, Zbigniewem Wichłaczem – operatorem filmowym, wówczas studentem PWSFTviT i obserwatorem na planie, Krzysztofem Wodzińskim – operatorem dźwięku oraz konserwatorami zabytków, konsultantami filmu Wojciechem Walczakiem i Małgorzatą Laurentowicz-Granas.