Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorFligel, Anna
dc.date.accessioned2025-02-21T12:35:19Z
dc.date.available2025-02-21T12:35:19Z
dc.date.issued2025-02-18
dc.identifier.issn1427-9657
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11089/54714
dc.description.abstractThe main thesis of this article is the assumption that Henryk Skolimowski’s metaphysics of light constitutes an original metaphysical concept and, moreover, that it could only have been written at the end of the twentieth century and only by a personality with a deeply interdisciplinary orientation. Skolimowski was undoubtedly erudite, not only in terms of the history of Western and Far Eastern philosophy, but also in the mathematical and natural sciences. He was a philosopher by training, and in his youth he also obtained a master’s degree in geodesy, which left its mark in such a way that he continued to deepen his knowledge in the mathematical and natural sciences for the rest of his life. Hence, his mindset was profoundly interdisciplinary. For a full understanding of Skolimowski’s metaphysical conception of light, it is crucial to break away from traditional metaphysical dualisms, especially those initiated by the Platonic tradition and continued by the Judeo-Christian tradition, whose apogee is the philosophy of Rene Descartes.en
dc.description.abstractGłówną tezą artykułu jest założenie, że metafizyka światła Henryka Skolimowskiego stanowi oryginalną koncepcję metafizyczną, a także że mogła ona powstać tylko pod koniec XX w. i tylko spod pióra osobowości o nastawieniu głęboko interdyscyplinarnym. Skolimowski był niewątpliwym erudytą nie tylko w aspekcie historii filozofii zachodniej, jak i dalekowschodniej, ale też w naukach matematyczno-przyrodniczych. Z wykształcenia był filozofem, a w młodości uzyskał również magisterium z geodezji, co odcisnęło się piętnem w ten sposób, że pogłębiał swoją wiedzę w naukach matematyczno-przyrodniczych do końca swojego życia. Stąd jego umysłowość miała głęboko interdyscyplinarny charakter. Dla pełnego zrozumienia metafizycznej koncepcji światła Skolimowskiego kluczowe jest oderwanie się od tradycyjnych dualizmów metafizycznych, zwłaszcza tych zapoczątkowanych przez platońską tradycję i kontynuowanych przez tradycję judeo-chrześcijańską, których apogeum stanowi filozofia Rene Descartesa.pl
dc.language.isopl
dc.publisherWydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiegopl
dc.relation.ispartofseriesEastern Review;1pl
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
dc.subjectfilozofiapl
dc.subjectmetafizykapl
dc.subjectmetafizyka światłapl
dc.subjectHenryk Skolimowskipl
dc.subjectphilosophyen
dc.subjectmetaphysicsen
dc.subjectmetaphysics of lighten
dc.subjectHenryk Skolimowskien
dc.titleMetafizyka światła. Wstęp do panteistycznej ekofilozofii Henryka Skolimowskiegopl
dc.title.alternativeThe metaphysics of light. An introduction to the pantheistic ecophilosophy of Henryk Skolimowskien
dc.typeArticle
dc.page.number7-29
dc.contributor.authorAffiliationUniwersytet Łódzki, Wydział Studiów Międzynarodowych i Politologicznychpl
dc.identifier.eissn2451-2567
dc.referencesAl-Ghazāli, Abū Hāmida ibn Ahmeda. 2013. Nisza świateł. Warszawa: PWN.pl
dc.referencesBoczar, M. 1994. Grosseteste. Warszawa: Wydawnictwo Akapit-Dtp.pl
dc.referencesCroce, B. 1952. Filosofia. Poesia. Storia. Mediolan–Neapol: Ricordo Ricordaci Editori.pl
dc.referencesCzochralska, B. 1998. Wrażliwość materii. Warszawa: Wydawnictwo dig.pl
dc.referencesDziubek-Hovland, M. 2004. Przyroda nie należy do człowieka: sylwetka i ekofilozofia Arne Naessa na tle norweskiej filozofii ekologicznej. Bystra k. Bielska-Białej: Pracownia na rzecz Wszystkich Istot.pl
dc.referencesFiut, I.S. 2003. Ekofilozofia. Geneza i problemy. Kraków: Stowarzyszenie Twórcze Artystyczno-Literackie.pl
dc.referencesFligel, A. 2011, Benedetto Croce. Historyzm absolutny. Studium ze współczesnej filozofii włoskiej, Łódź.pl
dc.referencesGałecki, S., Kmiecik, M. 2018. Krótka historia zasad antropicznych. Prace Naukowe Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie. Filozofia XV, s. 53–69. https://doi.org/10.16926/fil.2018.15.03pl
dc.referencesHeller, M. 2012. Ostateczne wyjaśnienia wszechświata. Kraków: Universitas.pl
dc.referencesHeller, M. 2020a. Jedna chwila w dziejach wszechświata. Lamaîre i jego kosmos. Kraków: Copernicus Center Press.pl
dc.referencesHeller, M. 2020b. Uchwycić przemijanie. Kraków: Copernicus Center Press.pl
dc.referencesIyengar, B.K.S. 2019. Joga światem życia. Wewnętrzna podróż ku przemianie. Łódź: Galaktyka.pl
dc.referencesKawczyński, F. 2010. Ekofilozof w oczach wyznawców. Przegląd Filozoficzny – Nowa Seria 74, s. 389–392.pl
dc.referencesKeng, S.L., Smoski, M.J., Robins, C.J. 2011. Effects of mindfulness on psychological health: a review of empirical studies. Clinical Psychology Review 31(6), s. 1041–1056. https://doi.org/10.1016/j.cpr.2011.04.006pl
dc.referencesKołakowski, L. 1990. Horror metaphysicus. Warszawa: Res Publika.pl
dc.referencesMrówka, K. 2004. Heraklit: fragmenty: nowy przekład i komentarz. Warszawa: Scholar.pl
dc.referencesMurzyn, M. 2021. Henryka Skolimowskiego Nowa Metafizyka. Uniwersytet Pedagogiczny im. KEN w Krakowie, Wydział Nauk Humanistycznych Instytut Filozofii i Socjologii, https://rep.up.krakow.pl/xmlui/bitstream/handle/11716/10781/mmurzyn-praca_doktorska.pdf?sequence=1&isallowed=y (dostęp 18.05.2024).pl
dc.referencesReale, G. 1994. Historia filozofii starożytnej. Tom I. Od początków do Sokratesa. Lublin: Redakcja Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.pl
dc.referencesSeife, C. 2022. Hawking Hawking. Geniusz i celebryta. Warszawa: Prószyński i S-Ka.pl
dc.referencesSkolimowski, H. 1993a. Filozofia żyjąca. Eko-filozofia jako drzewo życia. Warszawa: Wydawnictwo Pusty Obłok.pl
dc.referencesSkolimowski, H. 1993b. Nadzieja matką mądrych. Warszawa: Biblioteka Ery Ekologicznej, Towarzystwo Przyjaciół Filozofii Ekologicznej.pl
dc.referencesSkolimowski, H. 1995. Technika a przeznaczenie człowieka. Warszawa: Ethos.pl
dc.referencesSkolimowski, H. 2003. Zielone oko kosmosu. Wokół ekofilozofii w rozmowie i esejach. Wrocław: Wydawnictwo Atla.pl
dc.referencesSkolimowski, H. 2007. Geniusz światła a świętość życia. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Vega.pl
dc.referencesSkolimowski, H. 2015. Let there be light. The mysterious journey of cosmic creativity. New Delhi: Wisdom Tree Publishers.pl
dc.referencesSkolimowski, J., Skrbina, D. (eds.). 2010. World as Sanctuary. The Cosmic Philosophy of Henryk Skolimowski. Detroit: Creative Fire Press.pl
dc.referencesStöcker, H. 2010. Nowoczesne kompendium fizyki. Warszawa: PWN.pl
dc.referencesTrepczyński, M. 2017. Światło jako arché świata. Metafizyka światła Roberta Grosseteste. Ethos 30,3(119), s. 93–115. https://doi.org/10.12887/30-2017-3-119-07pl
dc.referencesTurek, J. 2000. Antropiczna zasada. W: A. Maryniarczyk (red.). Powszechna encyklopedia filozofii. T. I. Lublin: PTTA, s. 243–246.pl
dc.referencesWnuk-Lisowska, E. 2012. Jedność wielości. Studia Religiologica 45(2), s. 147–163.pl
dc.contributor.authorEmailanna.fligel@uni.lodz.pl
dc.identifier.doi10.18778/1427-9657.12.01
dc.relation.volume12


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord

https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/
Poza zaznaczonymi wyjątkami, licencja tej pozycji opisana jest jako https://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/