„Tedy istotą sztuki byłoby odkładanie-się-w-dzieło prawdy bytu”. Postać Césara Manrique i jego kreacje artystyczne

Abstract

Celem przyświecającym powstaniu tekstu jest prezentacja mało w Polsce znanej postaci kanaryjskiego twórcy wizualnego Césara Manrique (1919–1992). Uczestnik hiszpańskiego ruchu artystycznego abstrakcjonistów – El Informalismo, początkowo zajmował się (wraz z Antonim Tàpies, Manolo Millaresem, Lucio Muñozem i Luisem Feitó) malarstwem badającym właściwości materii. W 1968 roku, artysta po międzynarodowych wojażach powrócił do rodzinnego miasta Arrecife na wulkanicznej wyspie Lanzarote, gdzie aż do śmierci walczył o zachowanie jej naturalnego krajobrazu. Zależało mu zwłaszcza na zachowaniu charakterystycznej niskiej zabudowy linii brzegowej oraz tradycyjnej uprawy winorośli. Do najważniejszych kreacji twórcy powstałych na Lanzarote należą: jego dom w korycie wyschniętego potoku Taro de Tahiche, Jameos del Agua Grotto – sala koncertowa wewnątrz skalnej, powulkanicznej groty, Mira- dor del Rio, restauracja El Diablo w Montana del Fuego, a także ogród i baseny hotelu Meliá Salina w Costa Teguise oraz Jardin de Cactus (oryginalny ogród kaktusów). Działalność Césara Manrique w zakresie promocji i zachowania dziedzictwa kulturowego Lanzarote uhonorowano przyznaniem mu w 1986 roku nagrody Europa Nostra.

This text presents César Manrique, a lesser-known in Poland Canarian visual artist who played a significant role in the Spanish abstract art movement El Informalismo. Initially, Manrique, alongside other notable artists, experimented in his paintings with the properties of matter. After international travels, he returned in 1968 to his hometown of Arrecife, and there his focus shifted towards preserving the natural landscape. Manrique fought to maintain the unique low-rise coastal buildings and traditional viticulture in Lanzarote. Some of his notable projects on the island include a house in the dried-up Taro de Tahiche stream, the Jameos del Agua Grotto, the Mirador del Rio, the El Diablo restaurant, the Meliá Salina Hotel garden & pools, and the Jardin de Cactus. His contribution to the preservation of Lanzarote’s cultural heritage was recognized with the Europa Nostra Award in 1986.