Żywioł sztuki

Abstract

Artykuł zestawia odczucie niekontrolowanej racjonalnie żywiołowości sztuki z pojęciem: szkicu, jako metody reakcji. Metody spontanicznego (odruchowego, nie- świadomego, instynktownego?) działania wobec tego co niezrozumiałe, nieczytelne, a równocześnie traktowane jako potencjalnie istotne egzystencjalnie. To bardzo często obszar błyskawicznych skojarzeń. Skojarzeń skupionych na szybkiej reakcji, a nie na długiej, racjonalnej analizie. W tym kontekście jednym z zasadniczych problemów dzisiejszych „nauk o sztuce” jest administracyjny zakaz szkicowego traktowania rzeczy tak (egzystencjalnie) dla nauki istotnych jak punkty za publikacje.

The article juxtaposes the feeling of the rationally uncontrolled spontaneity of art with the concept of a sketch as a reaction method. Methods of spontaneous (reflexive, unconscious, instinctive?) action towards what is incomprehensible, illegible, and at the same time treated as potentially existentially important. This is very often an area of instant associations. Associations focused on a quick reaction, not on long, rational analysis. In this context, one of the fundamental problems of today’s “art sciences” is the administrative prohibition of sketchily treating things as (existentially) important for science as points for publications.