Relacja między wybranymi wymiarami kontekstu instytucjonalnego a kształtem pola problemowego współczesnej polskiej socjologii akademickiej. (Re)konstrukcja w oparciu o prace doktorskie z lat 1993-2011

Abstract

Truizmem wydaje się stwierdzenie, iż ukonstytuowanie się dyscypliny nauko- wej (abstrahując w tym miejscu od rozważań dotyczących kryteriów naukowości) nie odbywa się na podstawie jednorazowego aktu jej powołania. Określenie granic (choćby przybliżonych) właściwego jej przedmiotu poznania oraz specyficznych metod oglądu i analizy tegoż przedmiotu stanowi długotrwały (ciągły) proces, obejmujący wielorakie działania jej twórców (niekoniecznie i nie zawsze świadomych swojej roli w tym zakresie), ich uczniów i kontynuatorów. Celem podjętych rozważań nie jest jednak analiza logicznie możliwych reguł i strategii działania w polu produkcji naukowej, konstytuujących właściwe poszczególnym dyscyplinom ramy przedmiotowo-problemowe. Niniejszy artykuł stanowi próbę rekonstrukcji wybranego wycinka pola problemowego współczesnej socjologii akademickiej oraz niektórych instytucjonalnych wzorców jego wytwarzania. Empiryczną podstawę analiz stanowią 193 prace doktorskie z zakresu socjologii powstałe w siedmiu Instytutach Socjologii w latach 1993−2011 oraz 47 wywiadów z ich autorami.