Mindfulness – wykorzystanie praktyki uważności w terapii dorosłych osób z giełkotem i jąkaniem

Abstract

In recent years, the growing interest in mindfulness has extended beyond the social sciences to include speech therapy. Research indicates that regular application of Mindfulness‑Based Interventions (MBI) offers significant benefits to individuals suffering from depression, cancer, chronic pain, and generalized anxiety disorders. There is also an increased interest in incorporating mindfulness training into the therapeutic practice for adults with stuttering and cluttering. For professionals, it is essential not only to understand the concept of mindfulness but also to engage in regular mindfulness practice.The article is divided into three parts. The first one introduces the theoretical foundations of mindfulness. The second part reviews scientific studies that demonstrate how mindfulness practice in stuttering therapy can reduce avoidance behaviors, improve emotional regulation, and enhance acceptance. The final section provides practical mindfulness exercises and outlines how they can be incorporated into the therapy for individuals with stuttering and cluttering.It is extremely important to conduct further research on the integration of mindfulness into therapeutic interventions, particularly for adults with speech disorders, such as stuttering and cluttering.

W ostatnich latach rosnące zainteresowanie uważnością (ang. mindfulness) znajduje odzwierciedlenie nie tylko w naukach społecznych, ale także w logopedii. Badania pokazują, że regularne stosowanie metod opartych na uważności (ang. Mindfulness‑Based Interventions – MBI) przynosi korzyści osobom z depresją, chorobami nowotworowymi, przewlekłymi bólami czy uogólnionymi zaburzeniami lękowymi. Rośnie zainteresowanie włączeniem treningów uważności do praktyki terapeutycznej dorosłych osób z jąkaniem i giełkotem. Ważne, by profesjonaliści rozumieli, czym jest uważność, oraz sami ją praktykowali.Artykuł jest podzielony na trzy części. Pierwsza wprowadza podstawy teoretyczne związane z uważnością. W drugiej części omówiono badania naukowe, które potwierdzają, że praktyka mindfulness w terapii jąkania prowadzi do zmniejszenia unikania, lepszej regulacji emocjonalnej oraz większej akceptacji. Trzecia część artykułu przedstawia konkretne ćwiczenia uważności i sugeruje, jak można je włączyć w terapię osób z giełkotem i jąkaniem.Niezwykle ważne są dalsze badania eksplorujące włączenie praktyki mindfulness w działania terapeutyczne, nie tylko dorosłych osób z jąkaniem i giełkotem.