Russia pivot to (Southeast) Asia. Polityka Rosji wobec Azji Południowo-Wschodniej w XXI wieku

Abstract

Tytuł książki nawiązuje do hasła, które pojawiło się w debacie politycznej na początku drugiej dekady XXI w. Hasło jest prowokacyjne bowiem z jednej strony parafrazuje amerykański powrót do Azji (US pivot to Asia), a z drugiej strony przypomina nie tylko o geograficznej ale i politycznej obecności Rosji w Azji. Dla Rosji, ze względu na jej bezpieczeństwo najważniejszym pozostaje region Azji Północno-Wschodniej, ale w drugiej dekadzie XXI wieku coraz aktywniej FR działała w regionie Azji Południowo-Wschodniej. Państwa ASEAN zaczęły rozwijać się szybko i podjęły szereg działań sprzyjających ściślejszej integracji. Rosnące znaczenie Azji Południowo-Wschodniej skłoniło Rosję do wypracowania strategii wobec tego subregionu. Jest on elementem szerszej gry geopolitycznej Rosji i należy postrzegać go przez pryzmat budowania równowagi między najważniejszymi mocarstwami regionalnymi: USA, Chinami, Japonią i Indiami z jednej strony a poszukiwaniem własnego miejsca na tej „szachownicy”. Najbardziej znaczące dziedziny współpracy z ASEAN to kwestie bezpieczeństwa i handel bronią, energetyka i surowce energetyczne. Pomimo deklaracji współpraca gospodarcza i handlowa rozwija się wolno. Przykładem ostatniej inicjatywy, która została zgłoszona przez prezydenta Władimira Putina jest Wielkie Partnerstwo Eurazjatyckie. Oceniam, że na tym etapie inicjatywa jest mało realna, zwłaszcza ze względu na ekonomiczne ograniczenia ze strony Rosji, choć działania dyplomatyczne trwają. Pewną niewiadomą pozostaje w tym wypadku czynnik chiński, bowiem Wielka Eurazja odwołuje się geograficznie do chińskiego projektu Pasa i Szlaku. Najważniejszym partnerem Rosji w regionie pozostaje Wietnam, a oprócz niego do grona większych partnerów handlowych należy Singapur, Indonezja, Tajlandia i Malezja.

The title of the book refers to a slogan that emerged in the political debate at the beginning of the second decade of the 21st century. The slogan is provocative because, on the one hand, it paraphrases the American return to Asia (US pivot to Asia) and, on the other hand, it recalls not only Russia’s geographical but also political presence in Asia. For Russia, the region of Northeast Asia remains the most important for security reasons, but in the second decade of the 21st century, the region of Southeast Asia became increasingly active. The ASEAN countries developed rapidly and implemented a number of measures to promote closer integration. The growing importance of Southeast Asia has prompted Russia to develop a strategy for this sub-region. It is part of Russia’s broader geopolitical game and must be seen in terms of establishing a balance between the major regional powers of the US, China, Japan and India on the one hand, and seeking a place of its own on the “chessboard. ” The main areas of cooperation with ASEAN are security and arms trade, energy and energy raw materials. Despite all the declarations, economic and trade cooperation has been slow. An example of the latest initiative proposed by President Vladimir Putin is the Greater Eurasian Partnership. I consider the initiative to be unrealistic at this stage, particularly given Russia’s economic constraints, even though diplomatic efforts are under way. In this case, the Chinese factor remains uncertain, as Greater Eurasia refers geographically to the Chinese Belt and Road Project. Russia’s most important partner in the region remains Vietnam, while Singapore, Indonesia, Thailand and Malaysia are among the major trading partners. The analysis was based on international developments up to the end of the second decade of the 21st century.