dc.description.abstract | Celem rozprawy jest analiza procesu (re)konstrukcji pamięci o społeczności żydowskiej, w szczególności o tragicznych wydarzeniach z czasów II wojny światowej, przez lokalnych aktorów społecznych w kontekście (nie)zachowanych śladów ich istnienia w wybranych miastach byłego obszaru Kraju Warty. Mając na uwadze przedmiot badań zastosowałam następujące techniki badawcze: wywiad swobodny, analizę dokumentów archiwalnych z historyczną krytyką źródeł. Analizie poddałam też publikacje historyczne dokumentujące historię Żydów, media społecznościowe, a także współczesne sposoby odczytywania lokalnej pamięci tworzone przez władze samorządowe, organizacje pozarządowe oraz lokalnych działaczy społecznych.
Biorąc pod uwagę analizę zebranego materiału w obecnym stanie świadomości społeczności lokalnych, charakteryzujących się w dużej mierze niewiedzą i/lub ukształtowaniem pamięci przez jej ponadlokalne ramy, w proces (re)konstruowania pamięci na poziomie lokalnym zaproponowałam użycie asymetrycznej pracy pośredniczącej. Jest ona charakterystyczna dla sytuacji, gdy komunikacja znajduje się w impasie. Znaczenie asymetrycznej pracy pośredniczącej wydaje się być szczególnie istotne w tych fazach procesu komunikowania na temat cierpienia, w których za pomocą innych środków nie można przekroczyć wytyczonych śladów komunikowania, lub gdy nie można go w ogóle uruchomić. Analizowane w rozprawie doktorskiej oddolne inicjatywy kulturalno-historyczne oraz badania prowadzone bez medialnego nagłośnienia, prowadzone lokalnie, mogą się przyczynić do usuwania „przesłonięć” i niewiedzy.
Reasumując, proponuję określać aktorów społecznych działających w swoich środowiskach lokalnych, jako inicjatorów pracy pośredniczącej. Tak jak już wskazałam, w pracy opisywanych osób na plan pierwszy wysuwa się praca nad podmiotem pamiętającym. To pokazuje, że rozmówcy nie tylko wykonują pracę pośredniczącą, ale, że jest ona jedynym sposobem dla przepracowania i włączenia pamięci o Żydach do pamięci polskiej. Z przeprowadzonych rozmów wyłania się potencjał współczesnych inicjatorów. Poprzez własną działalność, a także podejmowaną współpracę z instytucjami, to indywidualni badacze i popularyzatorzy lokalnej historii, tradycji i kultury zyskują wpływ na sposób narracji o przeszłości, a w konsekwencji na kształt lokalnej tożsamości. | pl_PL |