Zróżnicowanie genetyczne populacji ludzkich zamieszkujących teren dzisiejszej Polski we wczesnym średniowieczu

Abstract

W ramach niniejszej rozprawy doktorskiej wykonano sekwencjonowanie NGS 120 genomów jądrowych, datowanych od epoki żelaza (n=2), poprzez okres rzymski (n=7) i wczesne średniowiecze (n=111) w Polsce. Materiały szkieletowe datowane na okres wczesnego średniowiecza obejmowały populacje reprezentujące: 1. „przeciętnych” mieszkańców Polski w okresie wczesnego średniowiecza - serie szkieletowe: Brześć Kujawski st. 5, Stary Brześć Kujawski Kolonia st. 3, Piotrów st. 1 (gm. Poddębice), Chełmno st. 20 (gm. Dąbie), Płock, Ostrowite st. 2 (gm. Chojnice), Sandomierz st. 1 i 7, 2. mieszkańców portowej osady handlowej na wyspie Wolin: Lubin st. 6, 3. prawdopodobną elitę wojskową państwa pierwszych Piastów, według dotychczasowych interpretacji archeologów przybyłą tu z terenu Rusi (Waregowie): Lutomiersk st. 1. Dodatkowo uwzględniono w analizie szkielety reprezentujące populacje zamieszkujące teren współczesnej Polski we wcześniejszych okresach archeologicznych: przedstawicieli kultury wielbarskiej z okresu rzymskiego (I-IV w. n.e., Weklice st. 7, gm. Elbląg) oraz kultury łużyckiej z wczesnej epoki żelaza (VIII-V w. p.n.e.) (stanowiska Kałdus pow. chełmiński i Boguszewo pow. grudziądzki w woj. kujawsko-pomorskim). Włączenie tych populacji miało na celu próbę odpowiedzi na pytanie o historię zasiedlenia ziem dzisiejszej Polski.