Turystyka w parkach narodowych - obszary konfliktów

Abstract

Artykuł jest próbą charakterystyki podstawowych sprzeczności pomiędzy ochronną a turystyczną funkcją parków narodowych. Obie te funkcje są zagwarantowane ustawowo, a więc nieusuwalne, ale ich jednoczesna realizacja nieuchronnie prowadzi do powstania obszarów sprzecznych interesów. Do najważniejszych konfliktów na linii ochrona przyrody – turystyka zaliczono: nadmierną koncentrację przestrzenną oraz czasową ruchu turystycznego, a także szczególnie uciążliwe dla środowiska formy ruchu turystycznego. Dla pełnego obrazu wskazano też korzyści płynące z ruchu turystycznego na obszarach chronionych. Podsumowanie pracy stanowi krótki przegląd możliwości łagodzenia opisanych konfliktów. Są to m.in.: kierowanie potokami ruchu turystycznego, monitoring środowiska przyrodniczego, limitowanie wielkości ruchu turystycznego, selekcja zwiedzających, opracowanie planu zagospodarowania turystycznego parku i jego otuliny, a także działalność propagandowa i edukacyjna.